My Name is Loh Kiwan
Loh Kiwan တဖြစ်လဲ Song Joong Ki မြောက်ကိုရီးယား ပြည်ပြေး … တရုတ် ကို မိခင် နှင့် အတူတူ ပြေးပြီး ဥရောပနိုင်ငံ မှာ ဒုက္ခသည် Refugee ခံယူဖို့ စီစဉ်ထားတာ … ရဲ အဖမ်းမခံရအောင် ပြေးရင်းနဲ့ မိခင် ကားတိုက် … ထို့နောက် ဥရောပ ဘယ်ဂျီယမ် Belgium ရောက် … ဒုက္ခသည် လျှောက်လွှာ တင်တာ တခါတည်း မပြီးတော့ … ဒီကြားထဲ အသက်ရှင်သန်ဖို့ အတွက် ရရ စားစား နေရတဲ့ ဘဝ။
Marie တဖြစ်လဲ Choi Sung-Eun ကတော့ တောင်ကိုရီးယားသူ … ကင်ဆာရောဂါသည် အမေ ဖြစ်သူ ကို သဘောတူ သတ်သေတဲ့ စာချုပ်မှာ သူမ အဖေ လက်မှတ်ထိုးလို့ … အဖေ ကို အမြင် မကြည်သူ။ သေနတ်ပစ် လက်ရွေးစင် ဖြစ်လို့ … ဘယ်ဂျီယမ် ဒုစရိုက်သမား က သူမ ကို အသုံးချ။ မူးယစ်ဆေး ပေးပြီး ထိန်းချုပ်။ လောင်းကစားလုပ်။ အတိတ်တွေကို မစွန့်လွတ်နိုင်သေးလို့ ဘဝ သေနေသူ။ လုပ်ချင်ရာ လုပ်နေသူ။
I HAVE DECIDED TO SURVIVE IN THIS LAND.
ဒါကတော့ Kiwan တွေ့ကြုံရတဲ့ အခက်အခဲ … မြောက်ကိုရီးယား ကနေ ထွက်ပြေးလာကတည်းက ဘလိတ်ဓား ဆောင်လာကြတာ။ ပြန်အဖမ်းခံမယ့်အစား သတ်သေမယ် ဆိုတဲ့ အကြံနဲ့။ တရုတ်ပြည် ရောက်တော့ တရုတ်ရဲတွေ ရှောင်ရင်း ပုန်းရင်း ပိုက်ဆံရှာရ အသက်ရှင်သန်ရတာ မလွယ်။ ကားတိုက်ခံရပြီး သေအံ့ဆဲဆဲ သူ့သား မှာတာက Survive အသက်ရှင်အောင်နေ ဆိုတဲ့စကား။ ဒါက ဒီ ဝတ္ထု ဇာတ်ကား ပေးတဲ့ ပထမဆုံး Message စကား …
I HAVE DECIDED TO SURVIVE IN THIS LAND
ဒီမြေပေါ်မှာ ငါ ရှင်သန်အောင်နေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ။
Do we deserve happiness?
အမေ ချစ်တာခြင်းတူတူ၊ အမေ ဆုံးတာခြင်းတူတူ ၂ယောက်သား … သံယောဇဉ်တွေ ရှိလာရင်း နဲ့ အချစ် ဆိုတာ ဖြစ်လာခဲ့ … ဝတ္ထုဆရာ က Tempo အတက်အကျ လိုချင်လို့ ထင်ပါတယ် … အခက်အခဲ အတားအဆီး ပြဿနာတွေ ဖြစ်လာခဲ့ …
သူတို့ နှစ်ယောက်သား မှာ အချစ် ကြောင့် သူတို့ဘဝတွေက ရှင်သန်လာပြီ။
မေးလိုက်တဲ့ စကားလေး ကတော့ ရုပ်ရှင် ရဲ့ ဒုတိယ Tagline ဖြစ်တဲ့
Do we deserve happiness ?
ပျော်ရွှင်မှု က ငါတို့နဲ့ ထိုက်တန်ရဲ့လား ?
ဒုတိယပိုင်း Drama Romance ပိုင်း က ပိုကောင်းတယ် … ပထမပိုင်း က လိုတယ်လို့ ခံစားမိတယ် …